جهان باید به قبل از عادی‌سازی روابط با اسرائیل بازگردد
تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۱۷۷۶۳
یک فعال سیاسی از برلین معتقد است جهان باید این بار با اتحاد خود درس خوبی به اسرائیل دهد و تمام روابط پیشین با این آپارتاید را فراموش کند.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرد حدود ۱.۴ میلیون نفر در غزه آواره شده و بیش از ۵۴۴ هزار نفر در ۱۴۷ پناهگاه اضطراری سازمان ملل اسکان داده شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حملات هوایی رژیم صهیونیستی از بامداد امروز شنبه به صورت شدید در شمال و مرکز نوار غزه ادامه دارد. رژیم صهیونیستی یک منزل مسکونی در خیابان المسعود در منطقه جبالیا واقع در شمال غزه را هدف قرار داده است. بر اثر این حمله تاکنون پیکر ۲۴ فلسطینی به بیمارستان منتقل شده و شماری نیز زخمی شدند.
پیش‌تر وزارت داخله غزه اعلام کرده بود، در پی حملات اخیر رژیم صهیونیستی به غزه، ۵ هزار و ۵۰۰ ساختمان شامل ۱۴ هزار و ۲۰۰ واحد مسکونی به صورت کامل ویران شده است. همچنین وزارت بهداشت فلسطین در غزه اعلام کرده بود که از آغاز حملات اخیر رژیم صهیونیستی به غزه ۴ هزار و ۱۳۷ نفر شهید و ۱۳ هزار و ۱۶۲ نفر زخمی شدند.
از این رو برای بررسی بیشتر جوانب مختلف اوضاع فعلی در غزه و سرزمین‌های اشغالی باشگاه خبرنگاران جوان با کریستوفر هورستل، گفتگویی ترتیب داده که در ذیل مشروح آن از نظر می‌گذرد.
بسیاری در جهان، اتفاقات این روزهای غزه را به کشتار نازی‌ها نزدیک می‌دانند. شما تا چه اندازه با این شباهت موافقید؟
کریستوفر هورستل: قبل از عملیات کنونی غزه، این سوال پاسخ روشنی داشت: جنایت نازی‌ها هیچ پیوندی قابل مقایسه با این کشتار نداشت حتی در برخی موارد در ابعادی بزرگتر بود، حتی می‌توانستیم بگوییم سیاست نابودی نازی‌ها در سطحی کاملاً متفاوت از ظلم اسرائیل بود. مقایسه در این مورد شاید بی معنا بود زیرا جنایت نازی‌ها را به شکلی غیرقابل تحمل در طول تاریخ توصیف شده بود. اما ما امروز با یک کشتار دوگانه حیرت‌انگیز در نوار غزه روبرو هستیم: یکی از طریق بمب‌ها و گلوله‌های توپخانه - و دیگری از طریق بستن شریان‌های آب، غذا، انرژی و انواع کالا‌های بشردوستانه. فلسطینیان در شرایط فعلی نمی‌توانند به این فکر کنند که آیا در طول تاریخ کسی بیشتر از آنها مورد ستم بوده یا خیر آنها الان نمی‌توانند به دلیل شرایط وخیم اولویتی بین نیازهایشان ایجاد کنند. امروز موج بمباران‌ها و کمبود مراقبت‌های پزشکی آنها را بسیار تحت فشار قرار داده است.
فلسطینیان فقط آن یک حقیقت سوزان را در قلب و ذهن خود دارند، که ستمگر بیش از دو نسل خانواده‌های آنها را در نهایت استعمارگری مورد ستم و کشتار قرار داده و حالا هم فرزندان آنها در حال تجربه روزهای مشابهی هستند. آیا یک آلمانی می‌تواند امروز این واقعیت را به مخاطبان یادآوری کند که بدون کمک‌های مالی صهیونیست ها، هیتلر ممکن بود به بالاترین سطح از جنایت در آلمان نرسد، هر چند امروزه منبع اصلی بانک‌های متعلق به صهیونیست‌ها در آمریکاست؟ و نمیتواند انکار کند که آن ۲۶ میلیون رایشمارک ناچیز اهدایی شرکت‌های بزرگ آلمانی در زمان نازی‌ها هیچ نقشی در گستره جنایت‌های هیتلر نداشت؟!
هدف امروز نابودی غزه و سرزمین‌های اشغالی است، بمباران بیش از ۹ بیمارستان تاکنون، کشتن گسترده خانواده ها، بمباران عمدی خانه ها، محرومیت جنایتکارانه از آب، غذا و انرژی به قهرمانان غزه، ممانعت از رسیدن کاروان‌های امدادی در گذرگاه رفح، تنها چند متر دورتر از فلسطینیان که روزگار سختی را سپری می‌کنند ابعاد بسیار گسترده تری از آنچه نازی‌ها مرتکب شده اند را ترسیم می‌کند. اما در این میان و در میان اخبار غم انگیز غزه نباید شهرک نشینان غیرقانونی صهیونیستی به شدت مسلح، بادیه نشینان در کرانه باختری رود اردن و وادی السیق در رام الله را فراموش کنیم.
تمام ما در جهان فارغ از هر دین و مذهب و باوری باید امروز متحد شویم و موجودیت جنایتکار فاشیست صهیونیستی را فوراً و برای همیشه متوقف کنیم. بگذار این آخرین قتل عام علیه فلسطینیان قهرمان باشد. منتظر نمانیم تا پاسخ به سوال شما این باشد: تفاوتی وجود ندارد. در نهایت این به نفع همه یهودیان خوش قلب و راست اندیش در سراسر جهان است، که بسیاری از آنها در هر کجا که زندگی می‌کنند با نفرت نژادپرستانه روبرو هستند آنها با سیاست‌های اسرائیل دیوانه وارتر از همیشه مواجه هستند.
واکنش ملت و دولت‌های مسلمان به اسرائیل در برابر چنین جنایتی و ابراز همبستگی با ملت فلسطین چگونه باید باشد؟
کریستوفر هورستل: برادران و خواهران مسلمان عزیز، شما نشان دادید در جنگ با مجاهدین در افغانستان علیه اتحاد جماهیر شوروی، در مبارزه علیه طالبان در مواضع آنها در برابر اشغالگران غیرقانونی غربی به رهبری آمریکا، در کشمیر علیه ظلم هند، در بغداد در سال ۲۰۰۳ و در مقابل صدام حسین، چگونه می‌توان متحد شد، در حال حاضر ما باید روابطی را که با اسرائیل در دوره ترامپ ایجاد شده، به عقب برگردانیم، قطع تمام روابط دیپلماتیک با این موجودیت جعلی باید در اولویت باشد، حمایت کامل از جنبش تحریم کالا‌های اسرائیلی در سراسر جهان باید جدی گرفته شود، این البته باید با پیروی از الزامات حیاتی آن: تحریم، عدم سرمایه گذاری و قطع ارتباط سیاسی و اقتصادی صورت گیرد، افزایش قیمت نفت و گاز برای حامیان اسرائیل، کمک به باز کردن خطوط مقدم رسانه‌های فاسد غربی، که در حال تثبیت حکومت دیکتاتوری فزاینده یک آپارتاید دیوانه کوچک بر جمعیتی بی پناه هستند، حمایت از ایران، عراق، سوریه و لبنان در مقاومتشان، تقویت عزم مصر برای لغو نهایی سیاست‌های انکار خود با پذیرش دستورات موساد. باید تمام این‌ها را با قدرت انجام دهیم. ما می‌توانیم امروز با هم در مقابل این موجودیت جعلی بایستیم.
بایدن بلافاصله پس از بمباران بیمارستان توسط اسرائیل به اسرائیل سفر کرد. آیا این حضور پیام خاصی دارد؟
کریستوفر هورستل: متأسفانه، ریاست‌جمهوری بسیار ضعیف جو بایدن به انتهای دوره خود رسیده است: حمایت از خشم جنایتکارانه مانند این حمله به بیمارستان، در نهایت در تلاشی واضح برای محدود کردن صدمه به شهرت خود است و جو حتی در آخرین گام دچار لغزش می‌شود و حمایت خود را اعلام می‌کند. این یک دروغ آشکار است. بایدن نشان داده است که هیچ دولت آمریکایی هرگز نباید در این امور دخالت کند: حمایت بی چون و چرا از نسل کشی علیه مردم مظلوم، باج گیری از کل منطقه با ناو‌های هواپیمابر خود و تهدید بیشتر در صورت نافرمانی چون آمریکا خود تابلوی ظلم و ستم است.
چرا سازمان ملل و به ویژه شورای امنیت قادر به محکوم کردن جنایات جنگی اسرائیل و مجبور کردن آنها به توقف بمباران شهروندان عادی نیستند؟
کریستوفر هورستل: این فقط یک بحران عادی نیست، این بحران سیستم جهانی، سازمان ملل در خط مقدم است. شورای امنیت بدون هند، جهان اسلام، آفریقا و اروپای غیرهسته‌ای یک شورای ناامن است و این یکی از درس‌های بلندمدت این ماجراجویی جنایتکارانه اسرائیل در حال حاضر است. یک جلسه عمومی فوری مجمع سازمان ملل متحد باید تشکیل شود تا اطمینان حاصل شود که خواست جامعه جهانی شنیده و درک می‌شود: ما باید برای این شعار «جنایات اسرائیل را متوقف کنید» فریاد بزنیم.
تبعات متفاوت اسرائیل برای وادار کردن مردم غزه به ترک خانه‌های خود برای اسکان در شبه جزیره سینا چه خواهد بود؟
کریستوفر هورستل: رئیس‌جمهور مصر به درستی از اسکان مردم غزه در سینا خودداری کرده است زیرا اسرائیل آنها را در آنجا نگه می‌دارد، ظلم را به همسایه مسلمان محول می‌کند. برای مدت زمان بسیار طولانی، حتی مدت‌ها پس از اخراج همه مسلمانان کرانه باختری به اردن، لبنان یا هر جای دیگر. شاید هم برای همیشه و از آنجا رویا‌های اسرائیل بزرگ با همان روش‌های امروزی دنبال خواهد شد.
تا زمانی که ما سکوت می‌کنیم، برای تقویت دفاع مسلمانان هیچ کاری انجام نمی‌دهیم یا قطعاً عکس العمل کافی نشان ندهیم و وضعیت جهان با دیکتاتوری پلید سازمان جهانی بهداشت، لغو پول نقد، دروغ‌های آب و هوایی و دیکتاتوری سیاسی بدتر خواهد شد. همه این‌ها یک داستان بزرگ است که تعداد کمی از آنها کنترل دیگران را به دست می‌آورند. بدون نیاز به دولت ملی، بدون نیاز به فرهنگ، سنت و مذهب. نیازی به ۷.۵ میلیارد نفر روی زمین خدا نیست. ۵۰۰ میلیون برای نیاز‌های فراعنه جدید انجام خواهد شد. دور از ذهن به نظر می‌رسد؟ فقط ۷۵ سال گذشته وجود غیرقانونی، جنایتکارانه و شرم آور اسرائیل را به یاد بیاورید - و آنچه در این زمان بر سر جهان آمده است.
کریستفر هورستل، ( ۱۹۵۶ در برمن) روزنامه نگار و فعال سیاسی آلمانی است. او به عنوان روزنامه نگار از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۹ برای روزنامه‌های مشهور آلمان، از کشورهای مختلف گزارش می‌داد. او سپس به عنوان روزنامه نگار و فعال آزاد مشغول به کار شد. هورستل، در میان چیز‌های دیگر، نمایانگر دیدگاه‌هایی است که بار‌ها به عنوان تئوری توطئه مورد انتقاد قرار گرفته است.
هورستل در سال ۲۰۱۳ حزب Neue Mitte و اندکی بعد حزب کوچک Deutsche Mitte را تأسیس کرد. او عضو هیئت مدیره «دویچه میته» بود تا اینکه در اکتبر ۲۰۱۷ پس از انتقاد از نوع رهبری حزب، مدیریت مالی حزب و عدم شفافیت، حزب را ترک کرد. در نوامبر ۲۰۱۷، هورستل دوباره حزب Neue Mitte را تأسیس کرد و رئیس آن شد. هرستل تنها روزنامه نگار غربی در کابل در سال ۲۰۰۱ در زمان سقوط طالبان بود. وی ویزا را از طریق تماس با گلبدین حکمتیار دریافت کرد. او در سال ۲۰۰۶ از طریق تماس‌هایش با گروه‌های اسلامی به آغاز گفتگو بین اعضای بوندستاگ از SPD و FDP و همچنین وزیر حماس در امور پناهندگان کمک کرد.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: روابط روابط عمومی روابط تجاری روابط اقتصادی روابط بانکی رژیم صهیونیستی روزنامه نگار سازمان ملل نازی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۱۷۷۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عادی‌سازی بی‌حجابی؛ شبیخون فرهنگی
نیاز به پوشش و پرهیز از برهنگی جزو گرایش‌های فطری است که خداوند متعال آن را در وجود انسانها قرار داده است. علاوه بر تاثیر حجاب در تامین سلامت روحی و فکری، حجاب در تامین سلامت جسمانی افراد جامعه نیز نقش بسزایی دارد. از طرفی شواهد تاریخی نیز فطری، فرامذهبی و فراملی‌بودن حجاب را تایید می‌کند.
در جامعه‌ای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزش‌های اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادی‌شدن پوشش‌های غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزش‌های اجتماعی را به صدا درمی‌آورد.
پوشش انسانها صرف‌نظر از اینکه از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیتهای اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازهای که خود او می‌داند و برایش مصونیت‌آفرین است، به آن عمل کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه می‌شوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف می‌شود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
انسان، پوشش‌گریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح می‌شود، اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجاب‌گراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدن‌های کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نه‌فقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط و تفریط‌هایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را به‌صورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به اینکه انسان پوشش‌گریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجاب‌گریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب به‌دلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجاب‌گرایی فرض شده و مبنای سیاست‌گذاری بر این اساس انجام گرفته است.
محجبه‌های جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوشش‌ها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروه‌های مختلفی روبه‌روست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک می‌کنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بی‌حجابی عامدانه را تبلیغ می‌کنند (مانند متعرضان به محجبه‌ها و افراد تبانی‌کننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر می‌رسد که محجبه‌ها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهره‌مند شوند. به هر حال در مقابله با بی‌حجابی، به جای برخورد با بی‌حجابان عادی، باید این پندار که بی‌حجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه می‌توان از ظرفیت محجبه‌ها استفاده کرد. با وجود اینکه این موضوع مورد توجه قرار گرفته، اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادی‌شدن بدپوششی در جامعه می‌شود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوه‌ای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. می‌توان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد.
ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر می‌رسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنی‌های ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنی‌های سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینه‌های فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیست بوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درس‌ها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیاز‌های اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب می‌تواند در کاهش زمینه‌های بدپوششی نیز موثر باشد. با این حال باید جایگاه حجاب به‌درستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاههای آن به برخوردی سنجیده و برنامهریزیشده پرداخت. در برخورد با بی‌حجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهاد‌های آموزشی اهمیت بالایی دارند.
منبع: روزنامه جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام